Friday, November 3, 2017

Մեր ու մեր երեխաների հաշվին լուծում են իրենց քմահաճույքների հարցը․ ի՞նչու են սատարում այլասերվածներին

Картинки по запросу homosexuals

«Ընտանեկան բռնության կանխարգելման մասին» ու «Խտրականության դեմ» օրինագծերի հիմքում նշվում է հիմնական մոտիվ՝ ԵՄ-ի հետ վիզային ռեժիմի ազատականացման խնդիրը։ Ասել է, թե ավելի հեշտ, կամ էլ նույնիսկ առանց վիզա ստանալու ԵՄ-ում ֆռֆռալու համար, մենք պետք է նախ օրենսդրական մակարդակով մարդկանց տները քանդելու ու երեխաներ խլելու պայմաններ ստեղծենք, հետո անչափ խստացնենք այլասերված միասեռականների նկատմամբ «խտրականության» համար նախատեսված պտիժը՝ ընդհուպ մինչև քրեականացում։

Կրկնում եմ՝ այս ամենը պարտադիր նախապայման է, որպեսզի ԵՄ-ն թուլ տա ՀՀ քաղաքացիներին ավելի հեշտ վիզա ստանալ, իսկ իդեալական տեսլականում՝ առանց վիզաների ճանապարհորդել։ Սա ի սկզբանե շատ անարդար ու նույնիսկ սրիկայական դրվագ է, որովհետև ստացվում է, որ ազգաբնակչության բացարձակ մեծամասնությանը թիրախավորող ու ռիսկի տակ դնող այս օրինագծերի վերջնարդյունքից օգտվելու է բացարձակ փոքրամասնությունը։

Եկեք իրերը կոչենք իրենց անուններով․ այսօր Եվրոպայում ֆռֆռալու մեծ պահանջ ու հնարավորություն ունեցող մարդկանց թիվը Հայաստանում անչափ փոքր է, մինչդեռ հենց նրանց համար է ակտուալ, որ վիզան ավելի հեշտ ստանան, վճարեն ավելի քիչ դրա համար, իսկ եթե ընդհանրապես չստանան՝ ավելի լավ։ Վիզա չստանալու հեռանկարը նաև շատ բաղձալի է Եվրոպայում փախստականների ճամբարներին հանձնվող կոնտինգենտի ու արտագաղթողների համար։ Բայց դա շատ էգոիստական մոտեցում է, որը կարելի է բնորոշել «Մեզանից հետո՝ թեկուզ ջրհեղեղ»։

Մինչդեռ այս օրենսդրական ռեֆորմենրի արգասիքները ըմբոշխնելու ենք մենք՝ մնացողներս, մենք՝ ովքեր բավարար ֆինանսական ռեսուրսներ չունենք, որպեսզի եվրոպաներում ֆռֆռանք, մենք՝ ովքեր չենք ուզում, որ եվրոպացի ինչ-որ այլասերվածներ մեզ թելադրեն, թե ինչպես պետք է ապրենք մեր իսկ երկրում ու մեր իսկ տանը։

Մի խոսքով, սա պարզապես խայտառակություն է ու պատմությունը պետք է անարգանքի սյունին գամի այս երկու օրինագծերի գլխավոր պաշտպաններին։

Tuesday, October 31, 2017

Ով է ՀՀ իշխանական համակարգում այլասերված ու ապազգային օրենքների գլխավոր պաշտպանը

Հավանաբար քչերը նկատած կլինեն, որ հայաստանյան իրականության վերջին շրջանում առանձնակի աղմուկ բարձրացրած մի քանի օրինագծերի քննարկումներում միևնույն մարդու ստվերը միշտ անպակաս էր լինում։ Կլինի դա տխրահռչակ «Գենդերի մասին» օրինագիծը, թե ընտանեկան բռնության դեմ օրինագիծ, իսկ այժմ՝ արդեն նաև խտրականության դեմ օրենքի խստացում․․․ մի բան ամփոփոխ է՝ այնտեղ առկա է ՀՀ Արդարդատության փոխնախարար Վիգեն Քոչարյանի անունը։
Картинки по запросу gey propoganda
Այս պարոնը արդեն տևական ժամանակ է, ինչ ձեռնամուխ է եղել հայկական ընտանիքի ինստիտուտը ապականելու «սուրբ գործին»։ Այսօր հայտնի դարձավ, որ կառավարությունը ատրաստվում է ԱԺ-ով նոր ռեֆորմներ անել, որոնք միտված են «գենդերների» սիրտը շահելուն։ Մասնավորապես՝ խոսքը գնում է խտրականության դեմ օրենքով նախատեսված պատժամիջոցները խստացնելու մասին։ Ոմանց կարող է թվալ, որ սա նոր նախաձեռնություն է, բայց այն ունի բավականին խորը արմատներ։
Image may contain: 6 people, people smiling, people standing, sky and outdoor
Օրինակ՝ եթե մի թեթև համացանցը տնտղեք, ապա կտեսնեք, որ Բրիտանիայի դեսպանատունը դեռ փետրվարին հատուկ ֆինանսավորել է, որպեսզի սույն պարոնի գլխավորած պատվիրակությունը մեկնի Միացյալ Թագավորություն և մեջբերում եմ․ «․․․ նպատակ ունենալով ուսումնասիրել խտրականության և ընտանեկան բռնության դեմ պայքարի բրիտանական փորձը։ Բրիտանական դեսպանատան ֆինանսավորմամբ իրականացված այս հնգօրյա ծրագրի նպատակն է նպաստել Հայաստանում հակախտրականության մասին համապարփակ օրենսդրության ընդունմանն ու կիրառմանը․․․»։ Ու հաշված ամիսներ անց ՀՀ Ազգային ժողով է ներկայացվում ընտանեկան բռնության կանխարգելման մասին սկանդալային օրինագիծը, իսկ այժմ էլ տեղեկանում ենք, որ շուտով քննարկվելու է հակախտրականության մասին ռեֆորմ։

Սա ոչ այլ ինչ է, քան ազգային անվտանգության ռիսկ, որը էլ ավելի սարսափելի է իր մասշտաբներով, եթե արդեն իսկ աներկբա է, որ այս վտանգը առաջ տանող ուժերի գլխին կանգնած է բարձրաստիճան պաշտոնական այր՝ փոխնախարար Վիգեն Քոչարյանը։ Իսկ ի՞նչ, եթե այլասերման բուրգի գլխին փոխնախարարի պաշտոնը ամենաբարձրը չէ։ Կարելի է առանց չափազանցեցնելու փաստել, որ գործ ունենք պետական մասշտաբի դավադրության հետ։ Անգամ եթե ոմանք սա համարեն գույներ թանձրեցնելու փորձ, ապա հարց է առաջանում․ մի՞թե ՀՀ քաղաքացիներին չի հուզում, որ հարկատուների հաշվին վարձատրվող ու հարկատուների համար ծառայելուն կոչված փոխնախարար մարդու գործունեությունը ոչ այլ ինչ է, քան անթաքույց ու նույնիսկ հանդուգն կերպով իրականացվող ազդեցության գործակալի գործառույթ։

Վստահ ենք, որ եթե այսօր Վիգեն Քոչարյանի ու նրա նմանների սանձերը ձգվեն, ապա մեր երկրում տնաքանդ օրենսդրական նախաձեռնությունների քանակը կտրուկ կնվազի։ Զուր չեն ասել՝ թշնամին տնից է լինում․․․

Monday, September 4, 2017

Չոր մարքեթի՞նգ, թե՞ «չոր քցոցի». ինչո՞ւ է Վահրամ Միրաքյանը օգնում սրիկայի

Պետք է խոստովանեմ, որ մինչև վերջերս  անձնապես բավականին լավ էի տրամադրված Վահրամ Միրաքյանի ու նրա նախագծերի նկատմամբ։ Միրաքյանը մոտս լավատեսություն էր առաջացնում ու ոգևորում էր իր ծրագրերով, որոնցից ռեալիզմի ու պրագմատիզմի հոտ էր գալիս։ Սակայն այդ բարյացակամությունը մեծ հարցականի նշան ստացավ այն բանից հետո, երբ դիտեցի Միրաքյանի վերջին հարցազրույցը ոմն Ջորջ Տաբակյանի հետ, ով մեղրի բիզնեսով է զբաղվում, այն էլ՝ ՀՀ սահմանամերձ գոտիներում։
Картинки по запросу Վահրամ Միրաքյան
Պատկերացրե՛ք, թե ինչ տհաճ անակնկալ էր ինձ համար, երբ արդեն մի քանի րոպե սույն սփյուռքահայ «բարերարին» լսելուց հետո հստակ հասկացա, որ նա մի սովորական շառլատան ու «քցող» է, ով մակաբույծի պես հարստահարում է սահմանամերձ գոտում ապրող մեղվապահներին, և դա էլ դեռ հերիք չէ, իր ստորությունը փորձում է հրամցնել մեզ որպես մեծ բիզնես ձեռքբերում ու հայրենանվեր գործ։ Ու ի՞նչն է էլ ավելի մեծ տարակուսանք առաջացնում․ Վահրամ Միրաքյանը, ըստ էության, օգնում է նրան՝ հարթակ տրամադրելով, ու դա շատ վատ է, քանի որ Վահրամն ունի լսարան, որն իրեն վստահում է, երբեմն էլ՝ անվերապահորեն։ Հիմա հնարավոր է, որ լսարանում լինեն ինձ պես մարդիկ, ովքեր կրիտիկական ընկալում ունեն ու խորանում են տեղեկատվության մեջ, իսկ ի՞նչ, եթե մարդն ամեն ինչ հալած յուղի տեղ ընդունի։ Տվյալ թողարկման դեպքում դա կնշանակի, որ ինչ-որ թվով մարդիկ չեն հասկանա, որ իրականում սրիկայությունն իրենց վրա խուրդում են որպես բիզնես արվեստ ու դեռ մի բան էլ ավել՝ հայրենանվեր գործ, բարեգործություն։


Որպեսզի դեկլարատիվ չհնչեն ասածներս, եկե՛ք խորանանք ու հասկանանք, թե ինչ է ասում սփյուքահայ «բարերարը», ու ինչու եմ ես ասում, որ նա սրիկայաբար ստում է և աղավաղում իրականությունը։
Картинки по запросу ջորջ տաբակյան

Սկզբում ամեն բան, կարծես, կարգին է, ու մարդը պատմում է, որ կայք է ստեղծել՝ Honey.am, որը մի քանի լեզուներով է ու շատ ուժեղ բան է։ Օքեյ, ասեցի մտնեմ, նայեմ։ Սովորական կայք է, սակայն մի տարօրինակություն ունի․ ոչ մի տեղ գներ նշված չեն՝ ո՛չ մանրածախ, ո՛չ մեծածախ։ Սա արդեն իսկ տարօրինակ թվաց։ Շարունակելով լսել՝ իմանում ենք, որ անգամ Ճապոնիա է արտահանել։ Wooooow! Սա առաջին արձագանքդ է լինում, հետո, երբ շարունակում ես լսել, հասկանում ես, որ խոսքն ինչ-որ սիմվոլիկ խմբաքանակի մասին է, ու ինչպես հասկացա, Ճապոնիայում 1 խանութում են վաճառքի դրել նրա ապրանքը, մի երկու անգամ էլ կայքի լինքն են շեյր արել Ֆեյսբուքում։ Այսինքն՝ նույն հաջողությամբ կարելի է գնալ Ավստրալիա, Կանադա, Զիմբաբվե ու Անտարկտիդա, մի երկու բանկա տալ այդտեղ գործող վաճառակետերում իրացման համար ու հայտարարել, որ ապրանքդ արտահանում ես աշխարհով մեկ։ Մինչդեռ նման ամպագոռգոռ հայտարարությունը, ինչպիսին է «Մենք հայկական մեղրը Ճապոնիա ենք արտահանում», ենթադրում է որոշակի մասսայականություն, ոչ թե սիմվոլիկ խմբաքանակ ու հատուկենտ վաճառակետեր։
Похожее изображение

Ինչևէ, վերոգրյալը դեռ չարյաց փոքրագույնն է։ Երբ խոսակցությունը հասնում է գնային քաղաքականությանը, անգամ Միրաքյանն է դժվարությամբ զսպում իր տարակուսանքը, որովհետև առավել քան վստահ եմ, որ ում-ում, բայց Միրաքյանի համար առավել քան պարզ է դառնում, որ իր դիմաց նստած է սովորական «քցող» ու շառլատան մեկը։ Երբ խոսքը գնում է մեղրի մթերման գների մասին, Տաբակյանը սկզբում սկսում է ամենասովորական ու տափուկ ձևով կռուտիտ լինել, թե բա՝ դա կոմերցիոն գաղտնիք է, բայց երբ Միրաքյանը մի քիչ սեղմում է, պարզվում է, որ «մեծն բարերարը» մեղր է մթերում միջինը 1500 դրամ՝ կիլոգրամի դիմաց։ Լսո՞ւմ եք․․․ 1500 դրամ․․․

Ու այդ հատվածից սկսած՝ յուրաքանչյուր ադեկվատ մարդու մազեր կսկսեն բիզ-բիզ կանգնել։ Ուրեմն՝ էս սփյուռքահայը․․․  Չնայած, հազար ներողություն բոլոր նորմալ սփյուռքահայերից, բայց սա սփյուռքահայ էլ չէ, այլ դասական ախպար է․․․ Ուրեմն՝ էս ախպարը սկսում է լոլո կարդալ այն մասին, որ իրականում 1500 դրամը շատ նորմալ գին է, այդ հայաստանցի մեղվապահներն են ագահաբար թվեր կրակում։ Շարունակելով ակնհայտ սուտը՝ այս սրիկան առանց աչք թարթելու պնդում է, որ մեղրի կիլոգրամի գները դրսում 4 դոլարի կարգի են (սա ամենաստոր սուտն է, ինչը ես կապացուցեմ ստորև) ու պարզապես անհնար է եկամտով աշխատել, եթե առաջնորդվես շուկայական գներով, որոնք գործում են Հայաստանում։ Իսկ Հայաստանում մեղրի շուկայական գինը միջինում 4000 դրամ է՝ կիլոգրամի դիմաց, իսկ մթերմանը՝ 2500-ի կարգի։
Картинки по запросу մեղվաբուծություն
Ու որպեսզի սրիկայությունն ավելի դյուրամարս դառնա լսողի համար, Տաբակյանը սկսում է ռազմահայրենասիրական պաթոսով պատմել, թե ինչ կարևոր բան է անում՝ 1500 դրամով մեղր մթերելով սահմանամերձ գյուղերում։ Իսկ ցանկացած առարկություն՝ կապված այս գնահաշվարկի հետ, ցրում է՝ հայտարարելով, որ, գիտե՞ք՝ ինչ կա, սիրելի՛ հայաստանցիներ, ձեզ խաբել են, որ հայկական մեղրը որևէ բացառիկ բան ունի ու պետք է ունենա այն գինը, ինչ դուք եք պատկերացնում։ Չէ՞ որ ես այդքան խելացի, դրսերում ապրած ու գործ արած մեկն եմ ու վստահեցնում եմ, որ եթե 1500 դրամից մի դրամ թանկով մթերեմ, ապա տակ կտամ։

Հիմա եկեք ես չոր թվերով ու փաստերով ապացուցեմ, որ Ջորջ Տաբակյան կոչեցյալը ամենասովորական շառլատան ու խաբեբա է, իսկ նրա ընկերությունը լկտիաբար խաբում է հայ գյուղացիներին ու սուպեր գերշահույթներ է ստանում։ Սկսենք Տաբակյանի հնչեցրած թվերից։
Картинки по запросу սահմանամերձ

Ուրեմն՝ սույն պարոնը պնդում է, որ մեղրի գները լուրջ շուկաներում 4 դոլարի կարգի են։ Այս հեղինակավոր ռեսուրսը հստակ տեղեկատվություն է տալիս մեղրի համաշխարհային գների մասին, ու ի՞նչ ենք մենք տեսնում այնտեղ։ Պարզվում է, որ 2017 թվականի օգոստոսի դրությամբ մեղրի միջին մեծածախ գինը աշխարհում կազմում է 5,35 դոլար՝ ֆունտի դիմաց։ Դա իր հերթին նշանակում է, որ կիլոգրամի արժեքը (1կգ-ը հավասար է 2,2 ֆունտի) կկազմի 11,8 դոլար։ Դրամային արտահայտմամբ ստացվում է, որ 1կգ մեղրի մեծածախ գինը աշխարհում կազմում է մոտավորապես 5600 դրամ։ Համեմատեք Տաբակյանի 1500 դրամի հետ։ Տպավորի՞չ տարբերություն է։ Դա Ձեզ է միայն թվում, որովհետև սա դեռ ստի կեսն էր․․․
Բանն այն է, որ, մտնելով Տաբակյանի գովերգած Honey.am կայքը, մենք պարզում ենք, որ նա բանկաների մեջ լցված պրոդուկցիա է իրացնում, ոչ թե մեծածախի գնահաշվարկում կիրառվող մեծ տարաների։ Այսինքն՝ Տաբակյանը վերջնական տեսքի բերած պրոդուկցիա է իրացնում, ինչը նշանակում է, որ պետք է դիտարկել ոչ թե մեղրի մեծածախ գները՝ արտահայտված տոննաներով ու կիլոգրամներով, այլ փորձել պարզել, թե ինչ արժե բանկաներով վաճառվող մեղրը, ասենք, ԱՄՆ-ում, Եվրոպայում և այլ շուկաներում։ 
Google-ի ամենասովորական ու հպանցիկ որոնման արդյունքները պարզ հուշում են, որ բնական, առանց կոնսերվանտների ու շաքարի մեղրի 1կգ տարայի գինը տատանվում է 15-20 դոլարի սահմաններում՝ կախված նրանից, թե որ երկրի արտադրանք է և որ երկրում է իրացվում։ Այսինքն՝ դրամային արտահայտմամբ՝ մեղրի 1 կիլոգրամանոց տարայի միջին մանրածախ գինը եվրոպական ու ամերիկյան շուկայում կազմում է 7100-9500 դրամ։ 

Հիմա եկեք ամենապարզ գնահաշվարկն անենք, թե որքան է նստում մեղրի 1կգ-ոց բանկայի ինքնարժեքը մեր մեծն բարերար Տաբակյանի վրա։ 1500-ով նա մթերում է։ Բանկայի գինը թող կազմի աստղաբաշխական 200 դրամ։ Ենթադրենք, որ մի այդքան էլ բանկայի փաթեթավորման ու դիզայնի ծախսերն են կազմում։ Բոլոր հարկերը, տուրքերը, լոգիստիկ ծախսերն էլ թող կազմեն մի 600 դրամ։ Ու մի անհավանական թիվ եմ ասում, բայց թող աշխատողի վարձատրությունն էլ ամեն բանկայի համար միջինում կազմի 500 դրամ։ Հիրավի, աստղաբաշխական այս հաշվարկով կիլոգրամանոց մեկ բանկա մեղրի ինքնարժեքը Տաբակյանի համար կազմում է 3000 դրամ․․․ Հիշեցնեմ, այս որակի մեղրի նույնիսկ մեծածախ գինը 5600 դրամ է աշխարհում, իսկ արդեն վերջնական պրոդուկտի տեսքով՝ 7100-9500 դրամ։ 

Այսինքն՝ պարոն Տաբակյանը 100% և ավելի մաքուր շահույթ է ունենում ու ունենում է զուտ այն բանի հաշվին, որ ամենաստոր կերպով խաբում է հայ գյուղացուն, այն էլ՝ սահմանամերձ գոտում մեղր արտադրող գյուղացուն, որովհետև մթերում է մեղրը Հայաստանի շուկայական գնից  2,5 անգամ, իսկ համաշխարհային գնից՝ 3,5 անգամ ավելի ցածր գնով։ Եվ երիցս եմ կրկնում, պարոն Ջորջ Տաբակյանն այս ամենատափուկ քցոցին իրականացնում է սահմանամերձ գյուղացիների նկատմամբ, իսկ մեզ նրան մատուցում են որպես խիստ բանիմաց բիզնեսմենի, հայկական մեղվաբուծության էնտուզիաստի ու այլ պուպուշ որակումներով։ 

Սակայն Ջորջ Տաբակյանի մեղքերին թող գնահատական տան գյուղացիները, Աստված, մեկ էլ, թերևս, պատկան մարմինները, եթե դրանցում, այնուամենայնիվ, կա նաև հանցակազմ, իր մասին ավելացնելու բան չունեմ, քանի որ նմանների պատճառով են առաջանում բոլոր այն նեգատիվ կարծրատիպերը, որ կան սփյուռքահայերի նկատմամբ, ու նմաններին ամենադիպուկը ժամանակին բնութագրել էին «Ոզնիները»՝ «Ամենավերջին տանգոն Փարիզում» հանճարեղ գործում։ 
 
Վերջում կուզենայի հռետորական մի քանի հարց ուղղել հաղորդման հեղինակ Վահրամ Միրաքյանին․ չես ամաչո՞ւմ, չես գնահատո՞ւմ քո վարկանիշը։ Չես հասկանո՞ւմ, որ նման կերպարները ոչնչացնում են սոցիալական պատասխանատվություն ասվածը ու զրոյացնում են հավատը, որ կարելի է Հայաստանում նորմալ բիզնես անել առանց խաբելու, «քցելու» ու կողքինին վնասելու։ Չե՞ս կարծում, որ, անկախ նրանից, թե որքան օգտավետ է նման խաբեբաներին հարթակ տրամադրելը, երկարաժամկետ հեռանկարում վնասն ավելի շատ է։ Չէ՞ որ դա էլ է չոր մարքեթինգ․ եթե դու ինձ 10 անգամ որակյալ ապրանք վաճառելուց հետո 1 անգամ փչացած բան խուրդես, ես 10-անգամյա դրական փորձը չեմ հիշելու, այլ 1 բացասականը, ու դրանից տուժելու ես դու, որովհետև կորցնելու ես իմ վստահությունը։ 

Monday, August 28, 2017

Միհրան Ծառուկյանի նոր երգերը միայն զզվանք են առաջացնում

Ես պետք է անկեղծանամ․ Միհրան Ծառուկյանին միշտ համարել եմ թյուրիմացություն՝ երաժշտական ասպարեզում։ Երբեք ձայն չի ունեցել, միշտ տափակ երգեր է կատարել ու վստահ եմ՝ միակ գործոնը արտաքին տվյալներն են, որոնք չգիտես ինչու խելքահան են անում անուղեղ դեռահաս աղջիկներին։ Սակայն, Միհրանի վերջին մի երկու երգերը լսելուց հետո իրական մարմնական զզվանք եմ ապրում։

Չէ, ձայնային տվյալները չեն փոխվել՝ կայուն զզվելի կային, այդպիսին էլ մնացել են։ Ոչ էլ գործիքավորումն է ավելի անորակ դարձել՝ կայուն դփ-ցկ-դփ-ցկ կար, այդպիսին էլ մնացել է։ Պարզապես հիմա սկսել է զռռալ, որ Միհրանը կոնկրետ երգացանկ է կազմում՝ ռեստորաններում երգելու համար, որպեսզի ծնունդներին, հարսանիքներին, կնունքներին շատ պատվիրեն։ Ճար ունենար՝ էլէգիա էլ կերգեր, որ քելլեխներին կաչեին, բայց երևի չի ֆայմել դեռ էդ ուղղությամբ մտածել։

Վերցնենք Միհրանի վերջին հոլովակը՝
Բացարձակ զռռում ա, որ Միհրանը էս երգը մոգոնել ա զուտ նրա համար, որ հարուստների երեխաների ու նամանավանդ՝ աղջիկ երեխաների ծնունդներին իրեն ռեստորաններ հրավիրեն, որ այս երգի երգի։ Ու դեռ դա չէ պրոբլեմը։ Մի հատ երգի բառերը լսեք էլի, ասես «Ինչպես պոռճի լակոտ դաստիարակել» ուսուցողական ձեռնարկի անոնս լինի․

Սիրտդ ինչ ուզի՝ հարց չկա
Բալե՛ս, քո համար կանե՜մ (կանեմ-ը՝ անպայման կլկլոցով)
Գիտես, որ սիրուս չափ չկա,
Քո համով ցավը տանեմ։

Միանգամից հասկանալի է, թե կոնկրետ ինչ մտահորիզոնով լսարանի է ուղղված այս սքանչելի կրկներգը։

Ու ես դեռ ինչ-որ կերպ կհասկանայի, որ այսպիսի «մանղալային սիմֆոնիաներ» անեին մարդիկ, ովքեր կայուն եկամտի աղբյուր չունեն, մի բան պետք է անեն, որ տուն պահեն, դրա համար մակարդակի մասին չեն մտածում։ Բայց Միհրանի բարեկեցությանն ի՞նչ է եղել․ սերիալներում նկարվում է, համերգների մասնակցում է, գովազդներում նկարվում է, երգեր թողարկում է․․․ Բայց արի ու տես, որ ագահությունն է երևի խեղդում, դրա համար պետք է աղջիկների ռաբիզ պապաների սենտիմենտների վրա խաղալ, բանակի քեֆերին հարիր երգերով՝ էդ սեգմենտին գրավել, հավերժ սիրո ու տաշի-տուշիներով՝ պսակվողներին և այլն։ Ձեռը քարի տակ ա մնացել։

Դե, քանի որ էս է մակարդակը, Միհրանին առաջարկում եմ նաև երգ երգել չվառված խորովածի բերկրանքի, խաշի սեզոնի բացման, մանղալի կողքը մի բաժակի ու ինչ որ տխուր երգ՝ օղորմաթասի մասին։ Չէ՞ որ վուլգարությունն ու ռաբիզությունն անպակաս են ու մի՜շտ կգտնվի շնորհակալ և որ ավելի կարևոր է Միհրան Ծառուկյանների համար՝ վճարունակ լսարան նման աղբի համար։ 

Saturday, May 6, 2017

Երբ աշխարհաքաղաքական վերլուծություններն ու ռիսկերի մենեջմենթը շփոթում են կանացի հիստերիկության հետ

Картинки по запросу իպԱռավոտյան մամուլ եմ թերթում և հերթական անգամ ապշում եմ, թե ինչ ցածր է ընկել լրագրողական կուլտուրան մեր մամուլում։ Ախր ժամանակին կարգին թերթեր ունեինք, կարգին լրագրողներ, ովքեր գրում էին կարգին հոդվածներ ու կարգին վերլուծություններ։ Ինչպե՞ս ստացվեց, որ ընդամենը մի քանի տարում, լրագրողությունը իջավ տաքսիստական մտորումների շարադրանքի մակարդակի։ Պատկերավոր մի օրինակ բերեմ՝ այսօրվա տեսածիցս։

Կարդում եմ ռեզոնանսային վերնագիր․ Գյումրիի ռազմաբազան ներքաշել ԻՊ-ի դեմ պայքարում, նշանակու է լուրջ վտանգի տակ դնել ողջ Հայաստանը։ Շարունակում ես կարդալ ու սկսում ես կասկածել, որ գրված մի քանի պարբերությունը պարզապես թուղթ սևացնելու համար են գրել, որպեսզի կարողանան այս վերնագրի ներքո մի քիչ աժիոտաժ ստեղծեն, որովհետև ամենայն անկեղծությամբ եմ ասում՝ վերլուծական բաղադրիչը դրանում ավելի քիչ էր, քան տաքսիստ Ժորայի մեքենայում։ Թե բա եթե ռուսները Գյումրիի բազան ԻՊ-ի դեմ օգտագործեն, ԻՊ-ն կկատաղի ու Հայաստանը, Երևանը ու Գյումրին ռիսկի տակ կլինեն։

Իյա, իրո՞ք։ Դարակազմիկ այս մտքի հեղինակը հավանաբար մտածում է, որ եթե ԻՊ-ն լոգիստիկ ու կազմակերպչական հնարավորություն ունենա Հայաստանում ռիսկեր ստեղծելու, վերջին պահին կհիշի, որ Գյումրիից իրենց չեն խփել ու կմտափոխվի։ ԻՊ չի, այլ մարդասիրական կազմակերպություն, էլի։ Եթե խոսում ենք ռիսկերից, ապա այդ ռիսկերը առաջացան դեռ այդ ժամանակ, երբ ժամանակակից պատմության այդ հակահումանիստական հրեշը գլուխ բարձրացրեց ու որոշեց, որ իրենց պետք է էքսպանսիվ լինեն։ Ու դա նույնիսկ այն բանից առաջ էր, երբ ռուսական առաջին ռումբերը սկսեցին թափվել նրանց գլխին։ Ու սա հասկանալու համար, պետք չէ քաղաքագիտության գիգանտ լինել։

Կարծում եմ, որ իրականում այլ խնդիր կա։ Պերմյակովի թեման կարծես սպառել է իրեն՝ հակառուսական ալիքներ հրահրելու ու դրանցից դիվիդենտներ քաղելու համար, ռուսական բազայի նեգատիվությունն էլ ցույց տալու այլ ավանդական միջոցներն էլ են հնացել։ Դրա համար, ինչո՞ւ չէ, եկե՛ք գրենք, որ այն մեզ համար ռիսկեր է ստեղծում, որովհետև ԻՊ-ն կկատաղի ու մեզ կնեղացնի։ 

Sunday, April 23, 2017

Ադրբեջանում ТНТ-ի հեռարձակումն արգելելը հակահայկական հիստերիայի հերթական դրսևորումն է

Картинки по запросу արթուր ջանիբեկյանԱդրբեջանում կաբելային հեռսուստատեսության օպերատորները դադարեցրել են ТНТ և ТНТ4 ալիքների հեռարձակումը։ Պատճառը նրանում է, որ մեր հարևան հանճարները համարել են, որ Արթուր Ջանիբեկյանի տնօրինության տակ գտնվող այդ հեռուստաալիքները Հայոց ցեղասպանության ճանաչման քարոզչություն են անում, և այժմ այս երկու ալիքների փոխարեն հեռարձակվում են թուրքական ալիքներ։

Իրականում, այս ամենը բավականին զավեշտալի ու անհեթեթ է, որովհետև ադրբեջանցիների մոտ արդեն որերորդ անգամ նկատվում է «տոռմուզության» ակնառու դրսևորում։ Եթե Ցեղասպանության ճանաչման քարոզն այդքան մեծ խնդիր էր, ապա մնում է տարակուսել, թե ինչու միայն հիմա դադարեցվեց հեռուստաալիքների հեռարձակումը։ Չէ՞ որ երկու օր առաջ եթեր մտած դրվագը, որտեղ Պավել Վոլյան «Խոստումը» ֆիլմի մասին էր խոսում, ոչ միակ, ոչ էլ եզակի դրսևորում էր՝ Ջանիբեկյանի մեդիաներում հայկական թեմատիկայի արծարծման մասով։ Անցած տարի էլ Ցեղասպանության տարելիցի օրերին Ջանիբեկյանի ալիքներում հայկական թեմատիկան ակտիվորեն շրջանառվում էր, դե իսկ 2015 թվականին՝ Ցեղասպանության 100-ամյակին, բոլորս էլ հիշում ենք ինչ լրջագույն աշխատանք էր տարվել․ պատրաստվել էին մի փայլուն վավերագրական ֆիլմ, ինչպես նաև ТНТ-ի աստղերի մասնակցությամբ հոլովակ, որտեղ ոչ միայն հայ, այլև ամենատարբեր ազգություն ունեցող աստղերը խոսում էին Հայոց ցեղասպանությունից։
Картинки по запросу արթուր ջանիբեկյան

Ուստի զարմանալի է, թե ինչը փոխվեց 2017 թվականին․ այդ ի՞նչ է արվել այս տարի, որ չի արվել նախորդ տարիներին։ Հարցը Ցեղասպանության թեմայի արծարծո՞ւմն էր։ Ո՛չ իհարկե, որովհետև ինչպես արդեն նշվեց, նախորդ տարիներին շատ ավելի հզոր արշավներ են ձեռնարկվել այս հարցով։ Այդ դեպքում գուցե հայական գործո՞նն է։ Չէ՞ որ Ջանիբեկյանի տնօրինության տակ գտնվող բոլոր ալիքներում հայկական թեմատիկան միշտ ակտիվ է՝ սկսած հայերի համար ակտուալ կոնտենտից, վերջացրած այդ ալիքների հայազգի աստղերով (Արարատ Քեշչյան, Նատալի Եփրիկյան, Գարիկ Մարտիրոսյան և այլն) ու պերսոնալով։ Բայց սա էլ է անհեթեթ, որովհետև այն ամենը նախկինում էլ կար ու պակաս ակնառու չէր։ Գուցե խնդիրը հենց Ջանիբեկյանի կերպարի մեջ է ու Ադրբեջանում իրենց տեղը չեն գտնում այն գաղափարից, որ Ռուսաստանի հեռուստատեսության մի զգալի սեգմենտ կառավարվում է հայի կողմից, ում համար հայ լինելը միայն գենետիկական առանձնահատկություն չէ և ոչ միայն չի ամաչում հայ լինելուց, այլ ակտիվորեն զբաղվում է հայանպաստ գործունեությամբ։ Բայց կրկին անգամ, մի՞թե Ջանիբեկյանը միայն այս տարի դարձավ Ջանիբեկյան․․․


Մի խոսքով, ոչ մի ռացիոնալ բացատրություն գտնել չի ստացվում։ Անգամ այս արգելքը ռացիոնալ ու տրամաբանական չէ։ Ի վերջո, եթե վերը նշված բոլոր գործոնները ակտուալ էին ու անպայմանորեն պետք էր դադարեցնել Ջանիբեկյանի ալիքների հեռարձակումը, ապա ինչո՞ւ միայն TНТ և ТНТ4 ալիքներն անջատեցին, բայց թողեցին Пятница, ТВ3 և Газпром Медия-ի մեջ մտնող մյուս ալիքների հեռարձակումը։ Չէ՞ որ վերոնշյալ գործոնները նույնքան ակտուալ են նաև Ջանիբեկյանի կողմից տնօրինվող մյուս ալինքերում։

Կարծում եմ, որ ակնհայտ է, որ ադրբեջանցիները հերթական հիստերիկ արգելքով կրկին ցույց են տալիս, թե ինչ ցածր պրոֆեսիոնալիզմի ու աղքատիկ երևակայության տեր են այն մարդիք, ովքեր այդ երկրում զբաղվում են քարոզչությամբ ու ներքին տեղեկատվական դաշտի կարգավորմամբ։ Ինչ վերաբերվում է Ցեղասպանությանն ու «Խոստում» ֆիլմին, ապա մնում է շնորհակալություն հայտնել ադրբեջանցի հանճարներին, որովհետև ավելի հնչեղ փիառի տարբերակ մոգոնել հնարավոր չէր։ 

Monday, March 6, 2017

Տպավորություն է, որ ՀԱԿ-ը պատրաստվում է մասնակցել ոչ թե Հայաստանի, այլ Ադրբեջանի խորհրդարանական ընտրություններին

Картинки по запросу ՀԱԿԵրբ շաբաթներ առաջ ԼՏՊ-ի հերթական ելույթից հետո նոր թափով սկսեցին խոսել հողեր հանձնելու մասին, ես հակված էի վերագրել ՀԱԿ-ականների ակտիվությունը թյուրըմբռնման, նեղ մտածողության, կամ էլ ժամանակավոր սխալականության, բայց երբ հող հանձնելու անհրաժեշտությունը դարավ ՀԱԿ-ի քարոզարշավի լեյբմոտիվը, բոլոր այդ թյուրըմբռնումներն անէացան։

Փաստացի, ՀԱԿ-ը անվերապահորեն ու առանց նախապայմանների հողեր հանձնելը հռչակել է իր ծրագրային հիմնական դրույթ և դրա մասին հոլովակներ են նկարում, ստատուսներ են գրում, հրապարակային ելույթներ են ունենում։ Օրինակ այսօր էլ ֆեյսբուքում տեսա ՀԱԿ-ական մի ջահելի, ով հիմնավորում էր հողեր հանձնելը նրանով, որ 88-ին մարդիկ գոռում էին Ղարաբաղ, այլ ոչ թե ֆիզուլի։ Ասել է թե՝ Ֆիզուլին Ղարաբաղ չէ, ուստի պետք է այն հանձնել։

Ճիշտն ասած՝ որքան էլ զոռ եմ տալիս ուղեղս, չեմ հասկանում, թե տեսականորեն ում կարող է ուղղված լինել այս քարոզը։ Չէ՞ որ քարոզչություն արվում է էլեկտորատի այս կամ այն շերտին գրավելու ու նրանց քվեները ստանալու համար։ Ստացվում է, որ ՀԱԿ-ում թիրախային խում են ընտրել ինչ-որ կրիպտոադրբեջանական համայնքի, եթե կա այդպիսին, կամ էլ անում են այնպիսի հայտարարություններ ու այնպիսի շեշտադրումներ, որոնք ծաթողջույններով կարող են ընդունվել Ադրբեջանի ցանկացած կետում, բայց ոչ Հայաստանում։

Արդյունքում, միևնույն է, տարակուսում եմ, որովհետև սա կարող էր ադեկվատ բացատրություն ունենալ միայն այն պարագայում, երբ ՀԱԿ-ը պատրաստվեր մասնակցել Ադրբեջանական ընտրություններին, կամ էլ ամեն ինչ շատ ավել պարզ է ու պրիմիտի․ գուցե ԼՏՊ-ն՝ արդեն զառամյալ տարիքի նախաշեմին հայտնվելով, նոր իդեա-ֆիքս է մոգոնել և ուզում է այնուամենայնիվ ապացուցել գոնե ինչ-որ շերտի, կամ էլ՝ թեկուզ յուր կողմնակիցներին, որ իրեն իրոք շատ իզուր ստիպեցին հրաժարական տալ։ Մարդ ես, ծերությունը շատ տարօրինակ հետևանքներ կարող է ունենալ նույնիսկ ամենապայծառ ուղեղների վրա։

Իսկ ՀԱԿ-ը՝ այս տեմպերով ու այդպիսի քարոզչությամբ, պառլամենտում կարող է հայտնվել միայն ՀՀԿ-ի քմահաճույքի շնորհիվ։

Wednesday, March 1, 2017

Ռուսաստանը «պատին է դեմ տվել» Phillip Morris ծխախոտային գիգանտին

Фото: © РИА Новости/Алексей ДаничевԲավականին ուշագրավ լրագրողական հետաքննություն էի կարդում, որը նվիրված էր այսպես կոչված «ծխելու այլընտրանքային միջոցներին», իսկ ավելի կոնկրետ՝ այդ նորարարություններով ավելի խորը արմատներ գցելու՝ Phillip Morris ընեկրության ռազմավարության վերաբերյալ։ Բանն այն է, որ արդեն մի քանի տարի է, ինչ ծխախոտային գիգանտը փորձում է ավելի մեծ տեղ զբաղեցնել ծխախոտի համաշխարհային շուկայում ու իր էքսպանսիայի գլխավոր պլատֆորմներից մեկը ցանկանում է ստեղծել Ռուսաստանում։

Որպեսզի հասկանալի լինի ողջ պրոցեսսը, սկսենք նախապատմությունից․ դեռ 2013 թվականին ընկերությունը հայտարարեց, որ նոր ռազմավարություն են մշակում, որի նպատակն է աստիճանաբար սովորական ծխախոտի գլանակների արտադրությունը փոխարինել այլընտրանքային ծխելու միջոցներով, որոնցից առավել պոտենցիալ ունեցող տարբերակը Iqos սարքերն են, որոնցում օգտագործված խիտ թութունը ոչ թե այրվում է, այլ տաքացվում։ Որոշ հետազոտություններ արվեցին, որոնց հիմման վրա եզրակացություն արվեց, որ դրանք ավելի քիչ վնաս են պատճառում, քան սովորական ծխախոտի գլանակները ու արդեն մի շարք երկրներում այս սարքը ազատ վաճառքում է։
Фото: © Flickr/ClieistD
Բանը հասավ նրան, որ ընկերության ղեկավար Անդրե Կալանցոպուլուսը դիմեց Պուտինին, որպեսզի վերջինս նպաստի Ռուսաստանում խոշոր ներդրումային ծրագիր իրականացնելու իր պլաններին։ Առաջարկի էությունը հետևյալում էր․ ընկերությունը Ռուսաստանում ստեղծում է խոշոր գիտահետազոտական կենտրոն, որը կզբաղվի ավելի քիչ վնաս պատճառող ծխելու միջոցների հետազոտություններով և արտադրությամբ, իսկ փոխարենը, պետությունը որոշակի հարկային ու ֆինանսական պրեֆերենցիաներ կտրամադրի ընկերությանը։

Թվում էր, թե պատժամիջոցների պատճառով ներդրումային քաղցի մեջ հայտնված Ռուսաստանը ուրախությամբ պետք է համաձայնվեր, բայց արի ու տես, որ այս առաջարկը մերժվել է։ Բանն այն է, ՌԴ ֆիննախն ու առողջապահության նախարարությունը կասկած են հայտնել՝ որպես հիմք բերվող հետազոտությունների նկատմամբ, որոնք փաստում էին, որ այս միջոցներն իբր ավելի քիչ վնասակար են։ Բանն այն է, որ բոլոր հետազոտություններն արվել են ոչ թե անկախ փորձագիտական ընկերությունների, այլ հենց ծխախոտային գիգանտի ֆինանսավորմամբ աշխատող ըներությունների կողմից։ Բացի դրանից, Լեհաստանում արված հետազոտությունը, որը ցույց էր տվել, որ Iqos ծխողների արյան և մեզի մեջ կոնցերոգենները ավելի քիչ են, քան սովորական սիգարետներ ծխողների մոտ, կատարվել է զուտ 5 օրվա ոդիտարկամն հիմման վրա, իսկ ավելի երկարաժամկետ դիտարկումներով հետազոտությունների մասին ընդհանրապես ոչինչ չի հաղորդվել։
Фото: © РИА Новости/Александр Поляков
Անկախ մասնագետների պնդմամբ, իրականում ընկերությունը փորձում է ավելի մեծացնել իր տեսակարար կշիռը ծխախոտի շուկայում, իսկ ավելի քիչ վնասակարության մասին խոսակցությունները զուտ մարկետինգային լուծում են, իսկ իրականում, թութունը վնասակար է ինչպես այլրվելիս, այնպես էլ տաքցված ու նույնիսկ՝ պարզապես ծամելիս։ Գուցե ծելու այլընտրանքային միջոցները ավելի քիչ վնասակար են, քան ծխախոտի գլանակները, բայց դրանք շարունակում են վնասակար մնան և ռուսաստանյան գերատեսչություններում գիտակցում են, որ այս կերպ ընկերությունը փորձում է խուսանավել «ծխելու օրենքի» շրջանակներում, որի արդյունքում էապես նվազել է ծխախոտի վաճառքը, քանի որ Ռուսաստանում արգելված է ծխել հանրային վայրերում։ Ելնելով այս ամենից՝ Ռուսաստանը մերժել է Phillip Morris-ին՝ արտոնյալ պայմանններում ներդրումային ծրագիր իրականացնելու հարցում։

Monday, February 13, 2017

Դալլաքյա՛ն, Ձեր հետ կատարվածի մեջ Սերժ Սարգսյանին մեղադրելն ուժի մե՞ջ է

Картинки по запросу ԴալլաքյանԵրբ ամիսներ առաջ Դալլաքյանը իր սկանդալային քամբեքն էր անում ընդդիմադիր դաշտ, նա իր «սենսացիոն» ասուլիսը ամփոփեց նրանով, որ իր հետ ինչ-որ բան պատահելու դեպքում, պետք է մեղադրենք Սերժ Սարգսյանին։ Հիմա կացնականայի Դալլաքյանից, թե արդյո՞ք դա ուժի մեջ է ու պետք է խմբակային քցվելու փաստը ևս ներառենք «բան պատահելու» մեջ։

Իրականում, Դալլաքյանի հետ իրոք սիրուն չվարվեցին, եթե զուտ մարդկային տեսանկյունից նայենք սրան։ Մարդը լավ գործից դուրս եկավ, թիրախավորեց ինքն իրեն, հավանաբար ծրագրային հիմնական դրույթն էլ ինքը պետք է գրած լիներ՝ հաշվի առնելով, որ դժվար թե Օսկանյանը ու առավել ևս՝ Օհանյանը նման բանից գլուխ հանել։ Սակայն արդյունքում, նոր դաշինքի կաչեգարները որոշեցին, որ Դալլաքյանը կպչան լինելուց բացի, այլ գործառույթ չունի։

Բաց բերեք կաչեգարներին հանգիստ թողնենք։ Իրավիճակում ոչ միակ, բայց հիմնական մեղավորը ինքը՝ Դալլաքյանն է։ Չի կարելի անսկզբունքայնությունը դարձնել կրեդո ու ակնկալել, որ քո նկատմամբ սկզբունքային կգտնվեն։ Դժվարանում եմ գնահատական տալ, թե որքան արդյունավետ էր Դալլաքյանը՝ որպես ընդդիմադիր գործիչ, բայց վստահությամբ կարող եմ ասել, որ ի հեճուկս յուր գերադրական ինքնագնահատականի, Դալլաքյանի հետ ընդդիմական ողջ գործունեությունը տեղավորվում է քաղաքական հաճախորդի ստանդարտ սցենարի տրամաբանության մեջ։ Այդ թվում՝ անփառունակ եզրահանգումը։

Դալլաքյանի հիմնական դարդը հիմա հավանաբար նա է, որ անգամ այն պարագայում, եթե էս երկրում էլ հարմար մարդ չլինի Նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալի կիպլիկ պաշտոնի, կամ էլ որևէ այլ նշանակալից պաշտոնի համար, ապա նա այն վստահաբար չի ստանալու։ Բարտերային ծառայություններ էլ չի կարողանալու մատուցի, որովհետև ընդդիմադիր-դիմադիր-կիսաընդդիմադիր շղթան իրականում կոչվում է անսկզբունքայնություն, իսկ անսկզբունքային գործիչները վաղ թե ուշ մնում են անտեր։ Ո՞վ կուզենա տիրություն անել մեկին, ով վաղը իր վրայից թռնելու է։