Ս. Կարապետյանի կողմից ՀԷՑ-ը գնելուն զուգահեռ այնտեղ ձևավորվեց տաշիրական աշխատակազմ և ՀԷՑ-ի պատմության մեջ առաջին անգամ ստեղծվեց իրավաբանական վարչություն, որի ղեկավարը Ս. Կարապետյանի աշխատակիցներից մեկի եղբայրն է, որն իրավաբանության հետ ոչ մի կապ չունի։ Սույն պարոնը, որին կնվիրեմ գրվածքիս երկրորդ մասը, աշխատել է Վանաձորի բանկում, Վանաձորի ոչ պետական ընկերություններում, Վանաձորի ոչ պետական համալսարանում: ՀԷՑ գալուն պես, ինչպես նախկին մի քանի աշխատավայրերում նա արագ վաստակեց բոլոր աշխատակիցների թշնամանքն ու դժգոհությունը, սակայն ով դրա մասին բարձրաձայնում էր, հայտնվում էր ՀԷՑ-ի պատերից դուրս:
Այս և այլ ծեծկռտուքների հեղինակը նման ոճով աշխատող իրավաբան Էդգար Ղազարյանն է, որը միակ մարդն է ումից չի կարողանում ազատվել Սամվել Կարապետյանը: Մեկ տարվա ընթացքում 4-5 անգամ նա ներկայացել է աշխատանքի ձեռքերը վիրակապված, հասցրել է վիճաբանել և մասնակցել ՀԷՑ-ում բազմաթիվ ծեծկռտուքների, այդ թվում տնօրենի օգնականի, անվտանգության աշխատակիցների, գլխավոր ճարտարապետի և այլ մարդկանց հետ։
Իսկ այդ չարաբաստիկ օրը, իրական ծեծկռտուքը ՀԷՑ-ում սարքել է հենց նա՝ դաժան ծեծի ենթարկելով ԳԼԽԱՎՈՐ հաշվապահին` Նաիրի Ադամյանին, որն ըստ իր պատկերացման Տաշիրի մարդը չէ։ Դա կհաստատեն նաև 1-03 ծառայությունից, քանի որ կանչ է ձևակերպվել, որից հետո Տաշիրից զանգել և կանչը չեղյալ են հայտարարել։
Հերիք չէ նա 3 մլն դրամ աշխատավարձ է ստանում, ընկերությունից մեքենա է ստանում, մի բան էլ իրեն այդպես է պահում։