Ուկրաինայում հեղաշրջումից ու քաղաքացիական պատերազմի սկզբից արդեն երկու տարի է անցել։ Այս ընթացքում, հակամարտող կողմերը արյան գետեր են թափել, տեղ են գտել զարհոււրելի զինվորական ու քաղաքական հանցագործությունները, միևնույն ժամանակ, այդպես էլ հստակ պատասխաններ չհնչեցին Մայդանի վերջին օրվա զանգվածային սպանդի մեղավորների անունները, երբ մեկ օրում շուրջ 100 մարդ սպանվեց անհայտ դիպուկահարներների կողմից։Այս ընթացքում շատ արյուն հոսեց․ Օդեսսայում ողջ-ողջ այրեցին ու սպանեցին տասնյակ մարդկան, Դոնբասսում կառավարական ուժերի հրետակոծությունների ու ռմբակոծությունների արդյունքում զոհվեցին հարյուրավոր ու հարյուրավոր քաղաքացիներ, մալազիական օդանավի կործանման արդյունքում զոհվեց շուրջ 150 մարդ, քաղաքական սպանությունների ալիք եղավ, էլ չխոսեմ հենց առաջնագծում ծավալվող դժողքի ու գերիների սպանությունների ու կտտանքների անթիվ անհամար դեպքերի մասին․․․
Ու այս ամենից հետո, Հայաստանի հասարակության նույն այն շերտը, որը Մայդանի օրերին մայդանական սիմվոլիկ ա էր դնում իր էջերում ու ամենատխմար մայդանական քարոզչությունն էր տարածում, այսօր էլ լծվել է հերթական սուրբ ու հույժ կարևոր գործին․ պահանջում են Ռուսաստանից ազատ արձակել ուկրաինուհի սպա Նադեժդա Սավչենկոյին, ով մեղադրվում է Ռուսաստանի քաղաքացիների սպանության մեջ։ Իրապես, ցինիզմը սահմաններ չի ճանաչում, հատկապես, երբ «լիբերալ» աշխարհայացքի տեր ես։ Բոլոր հարցերը լուծել էին ու կարգավորել, էլ ուրիշ դարդուցավ չունեին, մենակ էս մի լրբի ազատազրկման հիմնախնդիրն էր հրատապ լուծում պահանջում։
Մյուս կողմից, զարմանալի չէ, որովհետև միանգամից երևում է, թե ով է այս ամենի եթե ոչ պատվիրատուն, ապա ոգեշնչողը։ Այս աննախադեպ ակտիվացումը սկսվել է վերջին երկու օրերին ու զարմանալիորեն զուգադիպել է ԱՄՆ պետդեպարտամենտի հայտարարության հետ, որը ռուսաստանից պահանջում է ազատ արձակել Սավչենկոյին։ Զավեշտալի է, երբ նման պահանջ անում է մի պետություն, ով թքած ունենալով միջազգային նորմերի ու իրավունքների վրա, երրորդ երկրներից առևանգել ու իր դատարաններում դատել է տասնյակ պետությունների քաղաքացիների, իսկ Գուանտանոմոյում տարիներով պահում է տասնյակ կալանավորների, ում անգամ մեղադրանք չեն առաջադրում։ Առավել զավեշտալի է այն, որ նման պահանջ ներկայացնում են Ռուսաստանին, որի առնվազն 2 քաղաքացիների այս կերպ դատել են՝ այլ պետություններում նրանց ձեռք գցելուց հետո։
Սակայն առավել զավեշտալի է մեր մայդանի երկրպագուների կեցվածքը, ովքեր ասես ի սպառ մոռացել են, որ իրենք ոչ ուկրաինացի են, ոչ էլ ուկրաինայի քաղաքացի, մոռացել են, թե իրենց 2 տարվա վաղեմության քանի պնդում ու հայտարարություն է արդեն հայտնի, որպես բացահայտ սուտ ու ապատեղեկատվություն։ Սակայն ինչպես գիտենք, նրանց համար այդ ամենը էական չէ, էական են միայն նրանց տերերի քմահաճույքները։
No comments:
Post a Comment