Ինչ չէինք տեսել, դա էլ տեսանք․․․ Իր ենթակայության տակ զինծառայողների նկատմամբ սեռական ոտնձգությունների համար դատապարտված մի սրիկա՝ ոմն կապիտան Բաբկեն Դարդյանը բաց նամակ է գրել է Սեյրան Օհանյանին, որի կրկնօրինակները նաև խորհրդարանական խմբակցություններին էլ են հանձնել, որտեղ մելամաղձոտ տոնով բարձրաձայնում է ինչ-ինչ խախտումների մասին, որոնք տեղ են գտնում բանակում ու դրա կից կառույցներում։Եթե հակիրճ, ապա այս տականքը, ով արդեն դատավճռով մեղավոր է ճանաչվել ու լրիվությամբ ընդունել էր իր մեղքը, գանգատվում է Մատաղիսի ու Ստեփանակերտի ՌՈ-ի աշխատակիցների ֆինանսական չարաշահումներից, մի քիչ բողոքում է զորամասերից ալյուր գողանալու կապակցությամբ, մեկ էլ իրեն ու կնոջը տնից զրկելուց․․․ Դե հա, մեկ էլ բնականաբար պոպուլիստական ճառեր՝ մարտական հերթապահություն իրականացնող անապահով ընտանիքների զավակների ու անիրավ պաշտոնյաների զավակների մասին։
Իհարկե, նշված դեպքերով պետք է առնվազն քննություն անցկացվի ու ոչ ոք չի զարմանա, եթե պարզվի, որ դրանց առնվազն մի մասը համապատասխանում է իրականությանը։ Սակայն եկեք հասկանանք տվյալ անհատի ով լինելն ու մոտիվները։
Ուրեմն, կապիտան Դարդյանի հետույքը մրմռում է ոչ թե այդ անիրավությունների ու բանակում առկա այլ իրավախախտումների համար, այլ նրա համար, որ երբ նրան կալանավորել են, նա ամբողջավին ընդունել է իր մեղքը ու արագացված կարգով դատաքննության համաձայնվել՝ հույս ունենալով, որ դրանք կդիտարկվեն, որպես մեղմացուցիչ հանգամանք ու ինքը մինիմալ պատիժ կկրի։ Ուշագրավ են եղել նաև դատավճռի հրապարակումից հետո տեղ գտած զարգացումները։ Չնայած, որ նրան կարող էին դատապարտել մինչև 10 տարի ազատազրկման, դատավորը որոշում է կայացրել 5 տարի ազատազրկում սահմանելու հարցում, ինչը դուր չի եկել ոչ պաշտպանյալին, ոչ դատախազին։
Դարդյանի փաստաբանը բողոքարկել է՝ խնդրելով, որ պայմանական պատիժ սահմանվի, իսկ դատախազը դժգոհ է եղել չափազանց մեղմ պատժից։ Արդյունքում, կայացվել է երկրորդ դատավճիռ, որով դարդյանին 8 տարի ազատազրկման են դատապարտել։ Այ հենց այստեղ էլ Դարդյանը որոշել է, որ իրեն «քցեցին» ու հիմա սկսել է այս բաց նամակի կրկեսը, որով չես էլ հասսկանում, թե ինչ է ուզում անել։ Համ շանտաժի է նման, համ էլ կույր վրեժխնդրության։
Ամեն դեպքում, կարծում եմ կապիտան Դարդյանի պես սրիկաներին 8 տարին էլ է քիչ, 10 տարին էլ, ցմահն էլ։ Նման հանցանքների համար ռազմական դրությունում գնդակահարություն է հասնում ու դժվար թե գտնվեն նորմալ մարդիկ, ովքեր դեմ կլինեին, որ նման հանցանքների համար խաղաղ պայմաններում էլ գնդակահարեին, իսկ ինչ վերաբերում է այս բալագանին՝ կապված բաց նամակի հետ, ապա պետք չէ չափազանց լուրջ վերաբերվել հուսահատ սրիկայի այս խաղին, բայց քննություն այնուամենայնիվ պետք է։
No comments:
Post a Comment